شناسایی ارقام مقاوم بادنجان نسبت به بیماری پژمردگی فوزاریومی با عامل فوزاریوم اکسیسپوروم فرم اختصاصی ملونجینی با استفاده از نشانگرهای مولکولی در ایران

سابقه و هدف: بیماری پژمردگی فوزاریومی بادنجان از عوامل مهم کاهش این محصول در سراسر دنیا می باشد. توانایی بقا‍ء این بیمارگر به مدت چند سال متوالی در درون خاک، حتی در شرایط نبودن میزبان، کنترل این بیمارگر را با مشکل مواجه کرده است. مؤثرترین و سازگارترین روش برای کنترل این بیماری، تولید و استفاده از ارقام مقاوم می باشد. این مطالعه به منظور شناسایی ارقام مقاوم بادنجان نسبت به بیماری پژمردگی فوزاریومی انجام شد.   مواد و روش ها: ابتدا نمونه های برگی ارقام بومی و هیبرید منتخب بادمجان از 28 استان کشور جمع آوری شد. استخراج DNA با استفاده از روش CTAB از برگ‌های جوان این ارقام انجام گردید. از چهار نشانگر CAPS، RAPD،SRAP و SCAR به منظور تعیین ارقام مقاوم استفاده شد. سپس به منظور تایید نتایج، مقاومت و حساسیت این ژنوتیپ ها در شرایط گلخانه ای نیز بررسی شد.   یافته ها: در این مطالعه از 20 ژنوتیپ مورد بررسی در 13 مورد نشانگرهای مولکولی CAPS ، RAPD و SRAP باندهای شاخص مقاومت را تولید کردند. اما نشانگر SCAR قادر به تفکیک ارقام مقاوم از حساس نبود. نتایج ارزیابی فنوتیپی مقاومت ارقام بومی و هیبریدهای بادنجان در گلخانه نیز تایید کننده نتایج حاصل از بررسی مولکولی بود.   نتیجه گیری: در مجموع استفاده از ارقام مقاوم به دست آمده در این مطالعه با استفاده از نشانگرهای مولکولی، برای کاشت در مناطق دارای بیماری پژمردگی فوزاریومی توصیه می گردد.